Haur Hezkuntzako irakasle izateko gitxi falta jat, gero lana aurkitzea beste gauza bat da.
Praktiketan benetako errealitatea ikusten da eta orduan konturatzen zara irakaslearen garrantziaz. Irakaslea ez da bakarrik umeak hezitzen dauan pertsona, irakasleak irakasteaz eta umeengandik ikasteaz gain, ardura gehiago daukaz.
Gehien atsekabetzen nauen gaia umeekaz lotuta dago. Zelan dakizu haur batek arazoak dauzala? Eta arazo horretaz ez bazara ohartzen?
Badakit kasu berezien aurrean edo arazodun haur bat dogunean, irakasleok, lehenengo eta behin, aholkulariagaz hitz egin behar dogula. Honek, hezitzaileari
arazoaz berba egiteko modua komentatuko deutso eta gero, irakasleak gurasoekaz egingo dau berba. Beraz, irakaslearen lehenengo baliabidea aholkularia da.
Ume batek egun guztian laguntza behar badau, irakasleak, sikologoaren pautak jarraitu beharko dauz. Sikologoa da haurraren Curriculum-aren Egokitzapen Indibiduala (C.E.I.) egingo dauana.
Praktiketan benetako errealitatea ikusten da eta orduan konturatzen zara irakaslearen garrantziaz. Irakaslea ez da bakarrik umeak hezitzen dauan pertsona, irakasleak irakasteaz eta umeengandik ikasteaz gain, ardura gehiago daukaz.
Gehien atsekabetzen nauen gaia umeekaz lotuta dago. Zelan dakizu haur batek arazoak dauzala? Eta arazo horretaz ez bazara ohartzen?
Badakit kasu berezien aurrean edo arazodun haur bat dogunean, irakasleok, lehenengo eta behin, aholkulariagaz hitz egin behar dogula. Honek, hezitzaileari
arazoaz berba egiteko modua komentatuko deutso eta gero, irakasleak gurasoekaz egingo dau berba. Beraz, irakaslearen lehenengo baliabidea aholkularia da.
Ume batek egun guztian laguntza behar badau, irakasleak, sikologoaren pautak jarraitu beharko dauz. Sikologoa da haurraren Curriculum-aren Egokitzapen Indibiduala (C.E.I.) egingo dauana.
Eskolaren barneko laguntzagaz nahikoa ez badogu kanpo zerbitzuetara joko dogu, berritzeguneetara hain zuzen ere.
Honegaz jarraituz, niri, lehenengo praktikumean zalantza bat bururatu jatan: 3-4 urte bitarteko haurren arteko desbardintasunak oso nabarmenak diranean, zelan dakigu arazorik dagoan ala ez?
Ni egondako gelan, hiru urteko haurrak ziran gehienak, bost izan ezik. Hiru urtekoen artean baegoan bat, besteekaz alderatuta, garapenari dagokionez nahiko atzeratuta egoana. Ume hau abendukoa da baina horrek batzutan eragina dau eta beste batzutan, barriz, ez dau ezer esan gura. Gauza da ume horrek ez ebala ia berbarik egiten, ariketak egitean ez eban arreta handirik jartzen,... Bera denbora asko emoten eban bere kideak egiten ebena, eta inguruan ebana behatzen, hau da, bi urteko haur batek egiten dauana egiten eban; behatu.
Irakasleagaz haur honi buruz hitz egin neban eta haurra sikologo batera bialtzea komenigarria zala pentsatzen eban (irakaslea izateaz gain, sikologia ere ikasi eban). Hala ere, zalantza asko ebazan; ikasturte hasieratik sei hilabetera izandako garapena ikaragarria zalako eta egunetik egunera aurrerapen asko igartzen jakozalako.
Egia esan, ni egondako hilabete hartan, lehenengo egunetik azkenera eukitako aurrerapena igartzen neutsan.
Garapen hori garrantzitsua dan jakiteko bigarren praktikumera arte itxaron behar neban.
Bigarren praktikuma orain dala hiru hilabete amaitu dogu eta harrituta lotu nintzan ume horren aurrerapenagaz. Asko poztu nintzan; nahiko ondo hitz egiten eban, arreta jartzen eban azalpenetan, galderak egiten ebazan, ... ikasteko gogoa eukala ikusten jakon.
Gauzak ondo joan dira ume horregaz, baina nire kezka da: haur horrek arazoren bat izan baleu eta konturatu izan ez bazina? Agian ohartzen zarenerako berandu da.
Ho
rregaitik hezkuntza premia bereziak behar dabezan umeei buruz arituko naz. Dislexiadun eta hiperaktibotasundun umeetaz hitz egingo dot.
Kasu honeen aurrean zelan jokatu behar dogun jakitea interesgarria eta beharrezkoda gure lanbidean eta, ume horreek ulertzea eta tratatzen jakitea ezinbestekoa da, eurak baitira garrantzitsuen.
